Pendik escort soğuk ve rüzgârlı bir akşamında, yol kenarındaki banka oturmuş genç bir kadın dikkat çekiyordu. Adı Derya’ydı. Üzerinde ince bir mont, gözlerinde cimcif ise derin bir yorgunluk vardı. Yaşı henüz 21’di ama yaşadıkları, onu olduğundan çok daha büyük gösteriyordu.
Derya, Mardin’de doğmuş, altı çocuklu fakir bir ailenin en büyük kızıydı. Okula gidebilmek onun için hayaldi. 13 yaşındayken ailesi onu, borçlarını seks kapatmak için yaşlı bir adama başlık parası karşılığında vermişti. Derya için hayat o gün sona ermişti belki de. Dayanamadı, kaçtı. Bir kamyon şoförünün yardımıyla İstanbul’a geldiğinde tek bildiği, yaşamak için mücadele etmesi gerektiğiydi.
Pendik’e ilk adım attığında kalacak yeri yoktu. Günlerce sahilde, banklarda uyudu. Karnını doyurmak için cami avlularında sadaka bekledi. Derken tanıştığı bir kadın, “Birlikte çalışırsak para kazanırız” dedi. O kadın gibi olmak istememişti ama başka seçeneği kalmamıştı. Zamanla Derya da geceleri sokaklara çıkmaya başladı.
Pendik vip escort karanlık ara sokakları, onun günlük mesaisi haline gelmişti. Her gece bir yabancıya gülümsemek zorunda kalıyordu. İçten içe kondom kendinden nefret ediyor, ama hayatta kalmak için susuyordu. Kimse onun hikâyesini sormuyordu. Onu gören herkes yalnızca bir etiket yapıştırıp geçiyordu.
Bir gün, çöp kutusuna yemek ararken belediyenin Kadın Danışma Merkezi’nin afişini gördü: “Umut burada başlar.” O gece gitmedi. Ama ertesi gün, yorgun ve ağlamaklı bir halde, kapılarını çaldı. Onu dinleyen bir ses vardı. İlk kez biri yargılamadı, suçlamadı. Orada kendine yeni bir yol çizmeye başladı.
Dikiş kursuna yazıldı, psikolojik destek aldı. Kendine ait bir şeyler üretmenin verdiği mutlulukla geçmişin yükünü hafifletmeye başladı. Aylar sonra küçük bir atölyede iş buldu. Geceleri artık çalışmıyor, başını yastığa huzurla koyuyordu.
Bir yanıt yazın