Kadıköy escort dar sokaklarında, sabaha karşı ayak sesleri yankılanıyordu. Gece sona ermişti ama 23 yaşındaki Ece için gün daha yeni başlıyordu. Rıhtım’daki simitçiden aldığı çayı elinde tutarken, Moda’ya doğru yürüyordu. Soğuk tenine işlemişti ama içi ondan daha çok üşüyordu.
Ece, Ankara’dan İstanbul’a üç yıl önce kaçıp gelmişti. Üvey babasının şiddeti, annesinin sessizliği, komşuların duymazdan gelişi… Hepsi onu yavaş yavaş öldürüyordu. Bir gece küçük bir çantaya eşyalarını doldurdu, cebinde sadece 250 lira ve kimliğiyle Haydarpaşa’ya indi.
İlk haftasını parkta yatarak geçirdi. Aç kaldı, kandırıldı, parasını çaldırdı. Bir gün Kadıköy escort bir kafede otururken, yanına yanaşan yaşlı bir kadın ona bir iş teklif etti. “Ev temizliği yapar mısın?” dedi. Sevinmişti. Ama gerçek öyle değildi.
Kadın onu önce evine götürdü, sonra bir başka kadına teslim etti. Ece o gece, istemediği bir hayatın eskort ilk adımını attı. Önce ağladı, sonra bağırdı, ama zamanla sustu. Hayat artık onun için bir rol gibiydi; her gece başka bir maske, her sabah başka bir utanç.
Ama içindeki küçük umut hep diriydi. Moda sahilinde otururken defterine hayallerini yazardı: “Bir gün kuaför olacağım”, “Adımı utanmadan söyleyebileceğim”, “Annem beni televizyonda görecek.”
Bir akşam sokakta yürürken, bir apartmanın kapısında “Kadınlar için dayanışma ve danışma merkezi” yazısını gördü. İçeri girmeye korktu, üç gün boyunca her gün kapısından geçip sadece baktı. Dördüncü gün, cesaretini topladı.
İçeride onu dinleyen biri vardı. Anlattı, ağladı, sustu, sonra tekrar konuştu. Ona yeniden milf başlama şansı sundular. Önce bir sığınma evine yerleştirildi. Psikolojik destek aldı. Ardından bir belediye kursuna yazıldı. Aylar geçti. Ece artık kendi ayakları üzerinde durabiliyordu.
Bir yanıt yazın